Als kind had ik geregeld last van wratten op de zool van mijn voeten. Er bestonden wel een paar oplossingen, de meest logische was ermee naar de dokter te gaan en ze te laten uitbranden of uitvriezen. Hmm… het middel van mijn grootvader was toch iets minder pijnlijk: het oranje sap van stinkende gouwe erop smeren. Volkswijsheid ten top.

Stinkende gouwe staat ook wel bekend als wrattenkruid. Volgens middeleeuwse bronnen zou het ook werken tegen gal- en oogklachten. Ik heb geen idee of het ook zo effectief werkt en neem middeleeuwse geneeskunst liefst met een grote korrel zout.

Stinkende gouwe is herkenbaar aan haar gele bloem en opvallend gekartelde bladeren, een beetje zoals een eikenblad. Ze zijn diep ingesneden en heldergroen van kleur. De bloem heeft 4 kroonbladeren, 2 kalkbladeren en is ongeveer 2,5 cm groot. Ben je nog niet zeker? Breek dan een stukje van de plant af. Als er oranje sap verschijnt, dan is het zo goed als zeker stinkende gouwe.

Wanneer de zaden van stinkende gouwe rijp zijn, zijn ze een geliefkoost hapje voor mieren. Ze bevatten namelijk een mierenbroodje: een aanhangsel aan zaden dat suikers, vetten en vitaminen bevat.